PROSA

PROSA
I.
PROSA
Dea, cui ara deprecandi gratiâ periculi ab aegro partu constituta est. Gellius, l. 1. c. 16. Huic altera adversaria erat Postversa nominata, a perverso partu. Alii legunt Prorsa; sed eodem res redit; Namque et prorsus dicitur et prosus: Ennius,
Prosus rusus (pro rursus) recriprocat fluctus feram.
Sic Plautus in Milite, Actu 4. sc. 4. v. 56.
Prosus Athenas protinus abito tecum.
Et in antiquissimis eius MSS. Codd. Susum pro sursum quoque habetur: Denique apud Festum est, prorsi limites, pro directis ad Orientem. In Glossis etiam tunica prorsa, cui opponitur inversa, Prorsus itaque vel prosus est rectus, unde Prosa Dea, quae recto sive naturali partui praesidet; huiusmodi scilicet partui, quando infans primum capite in lucem editur. Iac. Oiselius Notis in Gell. Eandem alii Porrimam, alii Antevortam vocant: Habuit aram statutam Romae, ut et, quae ei opposita praeposteris partubus praeerat, Postverta. thom. Bartholin. de Puerperio Veter. Vide quoque supra in voce Postversa.
II.
PROSA
in veterib. Glossis, pexa tunica, πεξὸν ἱμάτιον, id est, recta, ut prosa oratio, ἡ ἐυθεῖα, opponitur versae vel versisicatae, quemadmodum prosa tunica inversae. Hodie quoque in pannis dicimus rectam partem et versam: Veteres prorsum, prorecto, ut prorsi limites et prorsum ire; inde prosa, de oratione ac de veste. Quâ parte autem prosa tunica est, eâdem et pexa, politis nempe flocis. Vide Salmas. ad Solin. p. 391. et de Prosae orationis origine, supra ubi de Oratione Soluta. Ecclesiae Romanae libri Rituales Ecclesiastici Prosam vocant eam orationem, quae in Missa canitur, ante Euangelium in maioribus Festis, quam alias Sequentiam vocant. udalricus in Consuetud. Cluniac. l. 1. c. 11. Prosa, quod alii sequentiam vocant, non cantatur, nisi in quinque Festis Principalibus. Dicitur autem Prosa, quia in ea metricae Regulae non observantur. Sequentia vero, quia sequitur post Graduale. Cuiusmodi orationum Auctorem Notkerum S. Galli Abbatem facit Durandus, l. 4. c. 22. qui ibidem Nicolaum Papam in Ecclesia eas cani iussisse, addit. Ecclesia tamen Romana his sequentiis in Missa utitur: Lauda Sion Salvatorem, quam Thomas Aquinas composuit; Veni S. Spiritus, quam Rupertus Galliae Rex secundum Durandum, vel secundum alios Herm. Contractus; Victimae Paschali laude, cuius Auctor ignoratur; Dies irae, dies illa, quam Gregorius M. an D. Bernhardus, an Card. Ursinus, an Hambertus Dominicanorum General. composuit, etc. Vide Dominic. Macrum in Hierolex. Hinc Prosarius, liber prosas continens, apud Car. du Fresne.

Hofmann J. Lexicon universale. 1698.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • Prosa — PROSA, od …   Gründliches mythologisches Lexikon

  • Prosa — Prosa …   Deutsch Wörterbuch

  • Prosa — (von lateinisch prorsus/prosa oratio – sinngemäß: gerade heraus) bezeichnet die ungebundene Rede im Gegensatz zur Formulierung in Versen oder in bewusst rhythmischer Sprache. Als prosaisch bezeichnet man davon abgeleitet eine vergleichsweise… …   Deutsch Wikipedia

  • Prosa — Saltar a navegación, búsqueda La prosa es una forma que toma naturalmente el lenguaje para expresar los conceptos, y no está sujeta, como el verso, a medida y cadencia determinadas.[1] Véase también Verso Prosa poética Narración Cuento Relato… …   Wikipedia Español

  • Prosa — Sf std. (9. Jh.), mhd. prōse, ahd. prōsa Entlehnung. Ist entlehnt aus l. (ōrātiō) prōsa (wörtlich schlichte, gerade gerichtete Rede ), zu l. prōrsus vorwärts gekehrt, geradezu , zu l. versus, dem PPP. von l. vertere (versum) drehen, wenden und l …   Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache

  • prosa — (Del lat. prosa). 1. f. Estructura o forma que toma naturalmente el lenguaje para expresar los conceptos, y no está sujeta, como el verso, a medida y cadencia determinadas. 2. Lenguaje prosaico en la poesía. 3. En la misa, secuencia que en… …   Diccionario de la lengua española

  • prosa — / prɔza/ s.f. [dal lat. (oratio ) prosa, propr. (discorso) che procede per tutta la riga ; prosa è il femm. di prosus, forma arcaica per prorsus che cammina diritto ]. 1. (crit.) a. [espressione letteraria non vincolata a regole metriche e… …   Enciclopedia Italiana

  • Prosa — »Rede bzw. Schrift in ungebundener Form« (im Gegensatz zur ↑ Poesie), auch übertragen gebraucht für »nüchterne Sachlichkeit«: Das Fremdwort (mhd. prōse, ahd. prōsa) ist aus gleichbed. lat. prosa (oratio) entlehnt, das eigentlich »geradeaus… …   Das Herkunftswörterbuch

  • Prosa — Prosa, ungebundene Rede. Harmonie des Periodenbaues, Richtigkeit des Ausdrucks, Gedrängtheit und Fülle der Worte, sind die vorzüglichsten Erfordernisse einer guten Prosa. B–l …   Damen Conversations Lexikon

  • Prosa — Prosa, vom lat. prosa (prorsa oratio) d.h. die gerade Rede, die der Poesie entgegengesetzte Darstellungsweise, ohne Metrum u. ohne den Bilderschmuck der Poesie, wendet sich weniger an das Gefühl als an den Verstand und Willen. P., p.isch, heißt… …   Herders Conversations-Lexikon

  • prosa — sustantivo femenino 1. Uso/registro: literario. Forma natural de expresión lingüística, sin rima ni medida. 2. Parte o aspecto más vulgar de una cosa: Todas las profesiones tienen su lado bonito, pero también todas tienen su prosa …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”